she was a princess..
unaware of the mocking of the world surrounded her..
she was caged in a beautiful palace..
which was beautiful from outside..
people spread the news of the palace..n the people in it
but inside was suffocating the cruel truth
the walls of the palace was made by the bricks painted by the blood
of warriors who died for the future of the kingdom

ആർത്തലചു പെയ്യുന്ന മഴ നിന്നിൽ സ്വപ്നങ്ങൽ നിറച പ്പൊൽ നീ കാന്നതെ പൊയത്‌ എന്റെ നിഷബ്ദമായി തേങ്ങുന്ന ഹൃദയം ആയിരുന്നു..

രാത്രിപൂക്കുന്ന  ഗന്ദർവ്വരാജന്റെയും..നിഷാഗന്ധിയുടെ യും..മത്തുപിദിപികുന്ന സൗന്ദര്യ്തിലും ഗന്ധതിലും മയങ്ങിയപൊലെ..നിമിഷങ്ങലെ പൊൻ തൂവലലനിയിക്കൻ വെംബുന്ന മനസിനെ തദുകാനവതെ..പൂക്കലിലും ക്കട്ടിലും അരുവിയിലും..നിന്റെ ഗന്ദം തെദി അലയുന്ന ഒരു ആത്മാവ്‌ കുദിയെരിയ ചിത്രഷലഭം അയിമരിയൊ ഞാൻ..കാലം പുനർജ്ജനിചെങ്കിൽ...ഒരികൽകൂദി...എന്റെ നിഴലിലൊതുങ്ങിയ എന്റെ ജീവനെ ഒന്നു സ്പർഷികൻ ഇനിയും എത്ര വൈതരനികലിലൂൂടെ എന്റെ ഹൃദയമിദിപ്പു കലെ ഞാൻ ഒഴുക്കനം...മന്നീൻ മാറിലെങ്കിലും ഈ "നീ" "ഞാൻ" എന്ന ഷബ്ദങ്ങൽ ഒന്നായി"നാം"ആയി മാറിയെങ്കിൽ...

നിന്റെ ജീവന്റെ സ്പന്ദനം എന്റെ ഹൃയമിടിപ്പുകളിൽ ആവാഹിക്കാനായെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ വർഷങ്ങളുടെ കാത്തിരിപ്പ്  പൊലും നിമിഷങ്ങളിലേയ്ക്  വഴിമാറിയേനെ..നീയില്ലാതെ  ഈ ലോകത്ത്  ഞാനും ഉണ്ടാവില്ല എന്നാ ഒറ്റ സ്വപ്‌നം മാത്രം  മതിയായിരുന്നു എനിക്ക് ദിവസങ്ങൾ  കൊന്നുതീർക്കാൻ  !

re..oh..badmash..

She...
The one who exists with out existence..behind the shades without knowing her own identity..the one who behind all the forbidden masterpieces God had left under this small roof..for any one ,any thing every throat lamented her calling..still...are oh badmash..

Thou...
Never ever recognized...never known..No ink wrote thy story..no artist drawn thy painting with thy colours..but it was thou-a silent but strong line scratched against the heart of mother earth..every day without fail thy hands feed us pouring love with taste..comfort us,more than duty..embarace the smiles and pain of us..been a part of our little naughtiness..like a blanket..thou warmed us...
We..
The ones Never known thou,who forgot thy motherhood..the ones who failed to realize the lamentations behind thy mask..and the stream passes in d name of thy feelings, the salt in thy tears..and..sweetness in thy care..who never counted thy existence as a companion soul...
US...
Always stamped as vulnerable, and Becomes the prey of a thousands of eyes...fighting against the current..still forced to remain behind the curtains..while the main act is conquered by someone else...


But when u realize me and u are one...and our face is one..the realizations will once becomes words and thus u will also start to calling them....'are oh badmash'

അരെ ബത്മാഷ്‌.....

അരെ.. ബത്മാഷ്‌                    
നീ....
     
                 ആരും  തിരിച്ചറിയാത്തവൾ....
                 നിശബ്ദയായ് കടമകൾ ചെയ്തവൾ....
                 ഞങ്ങൾക്കായ്‌  രുചിയൊരുക്കിയവൾ....
                 കരുതലുകൾ കൊണ്ടു കാവലായവൾ......
                 ഞങ്ങളുടെ കുറുമ്പുകൾക്ക്   കണ്ണടച്ചവൾ....


ഞങ്ങൾ .....
                 നിന്നെ തിരിച്ചറിയാത്തവർ......
                 നിൻറെ മാതൃത്വത്തെ മറന്നവർ......
                 നിൻറെ  ഉടലിന്റെ വ്യഥ അറിയാത്തവർ.....
                 നിൻറെ കണ്ണിലെ നനവൊപ്പാത്തവർ......
                 നിൻറെ പുഞ്ചിരി കാണാത്തവർ....
 നാം.....
                  അബലകളെന്നു  മുദ്രകുത്തപെട്ടവർ....
                  ഇരകളാക്കപെടുന്നവർ.....
                  ജീവിതത്തോടു യുദ്ധം ചെയ്യുന്നവർ....
                  അണിയറയിൽ ഒതുക്കപെടുന്നവർ.....
                  സ്നേഹം കരുതി വയ്ക്കുന്നവർ......

നമ്മൾ....
                 
                 'നീ' യും...  'ഞാനും'....'നമ്മൾ' ആകുമ്പോൾ.....
                 നമുക്കു ഒരു മുഖമാകുമ്പോൾ.....
                 തിരിച്ചറിവുകൾ  വാക്കുകളാകുമ്പോൾ....

                 നീ വിളിക്കും 'അരെ.. ബത്മാഷ്‌........'

One Mr time I realizes melting of me in ur waves..thy wings covers my nooks n corners..n I feels my self unconsciously sleeping in thy lap..while thy breath on my face can serve the sweetest lullaby to my nerves..